بیمارستان گاندی تهران پنجشنبهشب در شعلههای آتش غرق شد. خوشبختانه با تلاش بهموقع آتشنشانها، اتفاق پلاسکو بار دیگر تکرار نشد. یکی از مهمترین عواملی که سبب شد حادثه بیمارستان گاندی تلفات انسانی {بهخصوص از جانب نیروهای آتشنشان} نداشته باشد، تجهیزات بهروز شده امدادی بود.
به مناسبت هفدهم مردادماه سالروز شهادت شهید محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران که بهروز خبرنگار، نامگذاری شده است بر خود وظیفه میدانم به پاسداشت تلاشهای همکارانم در خط مقدم اطلاعرسانی، صمیمانهترین تبریکها را نثار پیامبران حوزه رسانه کنم. کسانی را وحی پیامرسانی را به اذن مردم گرفتهاند و آگاهی بخشی را بر خود حجت قرار دادهاند.
کشورها روشهای متفاوتی برای داشتن رابطه باسایر ملل و تامین منافعشان برای خود در نظردارند و عمده ی کشورها با توجه به ویژگی های نوع حکمرانی شان مصادیق معدودی از دوستان برای خود قائلند برهمین اساس تعریفی مشخص از دشمنان دارند اما در راهبرد عده ی بسیار کمی از کشورها بر خلاف این قاعده همه دوستانند ودشمن هیچ کس، به تعبیری دقیق تر می توان با این سیاق با همه ی کشور ها دوست بود وبا برخی دوستتر.
در حالی که امنیت و ثبات به عنوان یکی از گرانقیمتترین داراییهای یک کشور محسوب میشود این قاعده در مورد یک کشور استثناست و برخلاف آن است؛ یعنی بازتولید ناامنی و ثباتزدایی حتی در محدوده سرزمینیاش توسط بخش موثری از حاکمان آن کشور، به عنوان یک دارایی بدان نگریسته می شود.
با آغاز به کار دولت اول حسن روحانی و با شعارهایی که نشان از مهم بودن دیپلماسی و تنش زدایی دارد توقع از آن می رفت که دولت به سمت نزدیکی هرچه بیشتر روابط با کلیه همسایگان پیش برود، اما به جز کشور عراق، آن هم بیشتر به لحاظ اهمیت بالای آن در دکترین سیاست خارجی جمهوری اسلامی و فارغ از سیاست های اعلامی دولت ها، متاسفانه آنچنان که باید به روابط با این کشورها توجه نشد.
پنجم آذر سالروز تشکیل بسیج، یادآور بزرگترین و عزیزترین نهادی است که به تعبیر حضرت امام خمینی (ره) تشکیل آن از الطاف جلیه خداوند تبارک و تعالی و شجره طیبه و درخت تناوری که شکوفه های آن بوی بهار وصل و طراوت یقین حدیث عشق می دهد و به تعبیر مقام معظم رهبری بسیج حقیقتی شبیه افسانه هاست که برای جوانان شورآفرین، برای مردم امید آفرین و برای دشمنان بیم آفرین است.
ناوچه کنارک نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، دچار حادثه شد و در این اتفاق تعدادی از هموطنان عزیزمان را از دست دادیم، دردی به دردهای بیشمارمان اضافه شد، اما آیا نمیشد این اتفاق نیفتد؟
بین عکسهای پرتعدادی که از دوران کودکی ام به جا مانده عکسی هست که در آن منی که 4 یا 5 ساله بود با دست زیر چانه زده، به امواج دریا خیره شده و مبهوت نگاهش میکند، آن عکس تا مدت ها برایم یک عکس معمولی از یک سفر معمولی به شمال کشور بود